Ik heb zelf een Engels woord geproduceert en samengesteld. Het is een niet-bestaand Engels woord, maar wie weet vanaf vandaag zal het bestaan? Ik heb Brtoher en Sisters laten samensmelten. Vandaar dus het woord Brister. Ik heb mijn eigen blog nog niet herlezen, maar ik heb zo 't gevoel dat jullie mij nog helemaal niet kennen. Ik heb alleen nog maar geschreven over mijn Ventje en ik. Maar nog niet over de rest van onze familie, denk ik. En neen, wij zijn heus niet alleen op de wereld! We hebben zeker en vast niet het idee dat de wereld rond ons draait en dat de nulmeridiaan door onze achterwerken loopt.
Wel, ik heb nog één broer van het bouwjaar 1988 en één zus van het bouwjaar 1990. 't Ventje heeft nog een zus van het bouwjaar 1974.
Mijn broer was vroeger een lastig kind. Voorbeeld: Ik zat als zevenjarige ooit eens op een bankje aan mijn voortand te prullen, want die stond los en ging uitvallen. Maar als meisje zijnde had ik toch een beetje schrik voor de pijn hiervan (als klein meisje, welteverstaan). Mijn broer kwam voor mij staan met een gebalde vuist en vroeg "Mag ik?". La Mamma en ik zeiden "Neen" en BOENK. Daar botste het vuistje van mijn broer tegen mijn hand en tand en hup, de tand was eruit! Nu kunnen we daar natuurlijk smakelijk om lachen bijna elke keer als we elkaar zien, maar toen op dat moment was ik wel triestig.
Mijn zus kon af en toe ook het bloed van onder mijn nagels (toen nog lang geen gelnagels) halen. Zo heeft ze mij ooit op een tatoeage getrakteerd. Ze was een beetje boos op mij (goh, wij hebben elkaar vroeger veel vervloekt, hoor!) en vond er niet beter op dan een gewoon potlood met een scherpe punt in mijn been te planten. Ik heb er nu (vijftien jaar na de feiten) nog steeds sporen van.
De zus van mijn Ventje dan was 11 jaar ouder dan hijzelf. Er zaten geen andere kinderen tussen. Dat is eigenlijk wel een groot verschil. Mijn schoonzusje is thuis weggaaan toen ze 18 jaar was, dus mijn Ventje was er toen 7. Ze hebben als kind nooit veel aan elkaar gehad, denk ik. Hoewel ze het tegendeel blijven beweren, maar ik geloof dat toch niet echt, hoor. Maar ssjjt... Maar nu dan weer wel. Ze wonen wel een uurtje van ons af, maar de band is wel vrij sterk.
Moest ik nu zwanger zijn, dan zou ik zo graag mijn broer en 't Ventje zijn zus vragen als meter en peter zijnde. En moest ik dan binnen afzienbare tijd nog trouwen ook (niet binnen twintig jaar! Maar dat weet het Ventje wel. En toch wacht ik vol ongeduld op een aanzoek maar vrees dat ik nog tien jaar ga mogen wachten...), dan zou ik zeer graag mijn zus als getuige vragen. Tenzij er een tweede kindje aankomt natuurlijk. Dan zal ze eerder meter worden.
Enfin. Ik heb nu wel veel aan mijn broer en zus. Met de jaren verbetert de band. En dat geeft toch wel een fijn gevoel.
Liefs,
Me die haar Brister graag ziet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten