dinsdag 4 september 2012

The One With the Reorientation

Als kind kreeg ik altijd de vraag: wat wil je later worden? Ofwel in zo van die vriendschapsboekjes, ofwel in 't echte leven. Mijn antwoord? Juffrouw!

Na mijn middelbaar ben ik dan ook vol goeie moed naar de Hogeschool getrokken voor Lerarenopleiding Secundair Onderwijs. Blijkbaar had ik de studie lichtjes onderschat of verkeerd aangepakt, ik weet het niet. Maar ik had een relatief zware tweede zit aan mijn been die ik heb meegedaan maar waar ik nog altijd niet voor alles slaagde.

Het jaar nadien heb ik Lerarenopleiding Lager Onderwijs gevolgd, omdat ik dacht dat het lager meer mijn ding was. Maar ook hier weer hetzelfde verhaal... Verkeerd aangepakt of mijzelf onderschat? Ik weet het niet. Zware tweede zit. Nog altijd niet voor alles geslaagd. Dus dan ben ik maar gaan werken...

In 2006 was dit.

Ondertussen zijn we zes jaar verder en al een heleboel stappen.
In 2008 ben ik 't Ventje tegengekomen.
In 2009 zijn we gaan samenwonen.
In 2010 hebben we een huis gekocht.
In 2011 zijn we naar dat nieuw huis verhuisd.
In 2012 hebben we ons eerste kindje gekregen.

En door dat eerste kindje die supergemakkelijk is, heb ik veel tijd gehad om na te denken...

Binnen drie weken moet ik opnieuw gaan werken. Maar ik sta er niet voor te springen. Het is niet mijn droomjob en ik zie me dat niet doen tot ik met pensioen mag gaan. Ik zie me in feite niks anders doen dan lesgeven tot ik met pensioen ga.

Wat heb ik nu gevonden? Lerarenopleiding in Hoger Afstandsonderwijs. Zowel Secundair als Lager. Mijn keuze valt toch op het Secundair, hoor. Aangezien ik van allebei geproefd heb, ken ik het verschil.
Net wat ik zoek! Woensdag heb ik hierover een gesprek met de studiebegeleider. Ik moet me maar 5 keer per semester naar een monitoraat begeven op de campus zelf. En dan voor mijn examens natuurlijk. En al de rest studeer ik thuis op mijn eigen tempo.

Mijn vingers jeuken om eraan te beginnen! Gisteren heb ik mijn cursussen nog gevonden van het eerste jaar en het is niet te onderschatten, ik weet het. Alleen is het jammer dat 't Ventje het niet ziet zitten. Hij geeft me sterk het gevoel dat hij mij niet wil/gaat steunen.

Maar ik ga mijn wil doordrijven zodat hij ziet dat ik het echt meen en zo zal ik hem wel kunnen overtuigen. Het belangrijkste is toch dat hij op alle vlakken een gelukkige mama heeft voor zijn kind? En niet eentje die tegen haar goesting gaat werken en dan slechtgezind thuiskomt...

Hebben jullie enige tips voor mij, behalve doorzetten en plannen?

Liefs,
Me met de wilde plannen maar met de volle goesting.

zondag 2 september 2012

The One With the Three Months

 
Vandaag wordt/is Mauro drie maanden oud/jong. Wat vliegt de tijd! Binnen drie weken moet ik hem met spijt in het hart achterlaten in de crèche om te gaan werken. De Quality Time is dan definitief voorbij, maar ik heb me voorgenomen er in het weekend driedubbel van te genieten!
 
Wat kan Mauro ondertussen al wel of niet?
Hij kan lachen! Nog niet met geluid, maar hij lacht gewoon constant. Is een zaligheid om te zien. Behalve als hij honger heeft, een vuile pamper heeft of doodmoe is.
 
Hij grijpt nog steeds niets gericht vast, maar heeft wel alles in de gaten. Zijn rammelaar kent hij goed. Die laat ik dan door hem vastpakken (de grijpreflex nog benutten nu hij die nog heeft) en dan bejubel ik hem tot-en-met. Dat doen we elke dag een kwartiertje ongeveer. Hij vindt het plezant, want hij lacht dan. Zijn handjes begint hij ook te ontdekken, want die bestudeert hij nogal. Maar hij doet er voor de rest niet te veel mee, behalve in zijn mondje proppen.
 
Gisteren op zijn verschoonkussen heeft hij vijf minuten op zijn armen gesteund en zijn hoofdje goed omhoog gehouden (zie foto). Dus hij wordt goed sterk. En ndat was effe schrikken... Want ik had het niet in de gaten.
 
't Is zo'n fijn ventje en ik ben zo gelukkig. Maar toch ontbreek ik nog iets in mijn leven... Daarover hebben 't Groot Ventje en ik wel eens ruzie ... Maar daarover zal ik later nog wel bloggen om jullie mening eens te horen.
 
Liefs,
Me die foto's aan 't bekijken is om te bestellen en vaststelt hoe hard Mauro al veranderd en gegroeid is.