vrijdag 2 december 2011

The One With the Baby

Het is hier al een tijdje stil, maar dat komt omdat ik de laatste tijd doodmoe ben en elke vijf minuten rust goed kan gebruiken. Mijn lichaam is dan ook geweldig hard aan 't werken tegenwoordig.

In juni volgend jaar komt er een Mini-We op de wereld! (Als alles even goed blijft verlopen natuurlijk.)

Gisteren hebben we de nekplooimeting gehad. We hebben gemerkt dat 't al een koppig kind is. Hij (onze Juul) lag niet goed waardoor ze (de dokteres) niet kon meten en hij weigerde zich te draaien. Uiteindelijk is het dan gelukt. Alles is in orde. Hij heeft twee handjes en twee voetjes en is 6 cm groot. Nu heeft hij dus vanaf morgen nog 27 weken om 44 cm te groeien.

Natuurlijk zijn wij héél blij, want we hebben er anderhalf jaar op gewacht en gehoopt. En dat is nog niks vergeleken met sommige anderen. Maar toch.

Dus: als alles goed blijft lopen, worden Me, Myself and we binnen een goed halfjaar papa en mama.

Liefs,
Me en Mini-We.

woensdag 30 november 2011

The One With the Give Away



Hier is hij dan... Mijn langverwachte Give Away!

Aangezien ikzelf nogal graag rondsnuister op die knutselblogs en ik deze boeken thuis heb liggen maar er eerlijk gezegd niets mee doen, dacht ik: ik maak er iemand anders gelukkig mee!

Hoe gaat deze Give Away te werk?
Het eerste boek 'Creatieve Vrijetijdsbesteding' wordt verloot bij 20 volgers.
Het tweede boek 'Zelf Kinderkleding Maken' wordt verloot bij 40 volgers.

Wat moet je doen?
1) Volger zijn of worden.
2) Een reactie plaatsen + link naar jouw blog (zodat ik bij jou ook kan komen lezen/volgen indien ik dit nog niet doe.)

Hier zal geen einddatum op staan omdat ik met aantal volgers werk.

Veel succes allemaal en tot blogs.

Liefs,
Me die hoopt dat ze snel twee mensen gelukkig kan maken.

PS: Jullie mogen ook altijd reclame maken door op jullie blogje een link te zetten naar mijn blogje (of deze Give Away).

PPSS: Dit bericht blijven bovenaan staan tot na de Give Away. Nieuwe berichten staan hieronder.

maandag 21 november 2011

The One With the Hospital

't Is schandalig lang geleden dat ik nog iets geschreven heb. Ik weet het.

Maar er is zoveel gebeurd ondertussen!

't Ergste nu is dat de oma van 't Ventje in 't ziekenhuis ligt. Ze is volledig aan 't flippen (om 't zo uit te drukken). Ze weet niet meer waar we wonen. Ze weet niet meer wie haar kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn (hoewel ze de namen nog kent, zenne. Maar niet meer de 'link' tussen de familieleden.) Ze is er 85. Dat is al een mooie leeftijd, maar toch. We willen ze nog niet kwijt, he.

Mijn schoonmama ging touwens vandaag contact opnemen met een rusthuis bij hen in de buurt. Ze kan onmogelijk voor haar moeder zorgen. Zoals zij nu is! Ze is boos op iedereen. Ze gelooft niet dat ze in 't ziekenhuis ligt. Ze denkt dat we allemaal liegen dat we zwart zien. Mijn schoonmama en 't Ventje zien er wel vanaf, zenne. Ze (de oma) is 'ondankbaar'.

Enfin, het zou plezanter kunnen zijn ten huize Me, Myself and We. Nu moet ik 's avonds vanalles uit mijn mouw schudden om klaar te maken voor 't eten wat ook nog eens snel klaar moet zijn. Ik denk dan vooral aan balletjes in tomatensaus, vol-au-vent, nasi goring... Ook heeft 't ventje 's avonds nood aan een knuffel en babbel. En ja, de rest van 't huishouden blijft dan al eens liggen...
Zijn er misschien nog andere dingen die we snel kunnen klaarmaken?

Liefs,
Me die ook wel met de oma van 't Ventje inzit.

zondag 16 oktober 2011

The One With the First Winner

 21 volgers. Dit zijn er dus 20 (+ 1). Tijd dus om mijn eerste boek 'Creatieve Vrijetijdsbesteding' te verloten.

10 reacties (excl. die van mijzelf) wil dus zeggen tien namen. Deze heb ik eerst op een papiertje geschreven.


Deze papiertjes heb ik opgeplooid en goed gemend.
Hier heb ik zelf één papiertje uit getrokken (bij gebrek aan een onschuldige kinderhand. Mijn handen zijn ook onschuldig.)









En zodus is Sahara Kids de winnaar van dit boek! Proficiat!
Mail je me je adres door? Dan stuur ik het boek per post naar je op!

Nog 19 volgers en ik verloot het tweede boek. Uiteraard neem ik deze tien eerdere reacties dan ook mee.

Veel succes allemaal. Maak maar veel reclame.
En hopelijk tot snel.

Liefs,
Me die gelukkig is met haar 21 volgers en jullie hierbij al bedankt voor jullie interesse.

donderdag 22 september 2011

The One With Our Love Nest - Part 6

Hierbij een update van hoe ons huisje er nu uitziet. Alles uitgepakt en quasi alles opgeruimd (op een paar kleine dingetjes na, maar 't is ons - hopelijk - vergeven...).

Het kleinste kamertje.

 De hal.

De woonkamer / keuken. 

De traphal. 
De nachthal.

 De logeerkamer.
 Het bureau.


Onze slaapkamer. 






















Het is ook nog niet geschilderd. Maar dat is nog niet voor direct ook niet. We gaan eerst alles goed laten uitdrogen. Na de twee housewarmings (we hebben er één voor familie, één voor vrienden. Anders is het in één keer véél te véél volk.) gaan we onze trap vernissen. Easy en op 't gemakje. Eerst de trap naar de zolder. Nadien de trap tussen het gelijkvloers en het eerste verdiep. Als de trap klaar is, gaan we beginnen aan de binnendeuren. Maar eer we kunnen vernissen en schilderen, moeten we alle kleine nagelgaatjes gaan dichtmaken met houtpasta. En ik kan je verzekeren, het zijn er veel!

Enfin, jullie zijn weer even terug mee wat betreft ons huisje. (De foto's werden vandaag genomen.) Dus momenteel zijn we eventjes uitgepraat. Tenzij de gordijntjes worden opgehangen enzo, dan zien we het hier ook weer direct veranderen. Er hangen er al wel op, maar we zijn nog aan het wachten op onze verticale lamellen en op de bevestigingshaken voor onze vouwgordijntjes.

We hebben onze bezigheid nog, denk ik.

Liefs,
Me die sebiet boodschappen gaat doen voor de eerste housewarming (nog geen eten, geen paniek) en daarna gaat werken.

woensdag 14 september 2011

The One With Flair

Dinsdag is 'boekskesdag'. Ik heb 'n abonnement bij De Flair en elke dinsdag valt ze trouw in mijn bus. Elke dinsdag heb ik iets om naar uit te kijken. (elke avond kijk ik uit naar het moment waarop 't Ventje thuiskomt, maar dit is toch niet te vergelijken...)

Maar jammer genoeg laat mijn overvolle agenda het niet meer toe om ze van voor naar achter letter per letter te lezen... (Vroeger deed ik dat op het toilet. Maar nu we verhuisd zijn, heb ik geen zin om dat nieuw kamertje direct te laten volliggen met rommel. Want laat ons eerlijk zijn: één boekje op het vuilbakje worden er rap twee en meer. Dan krijg je dat vuilbakje niet meer open om de lege WC rol weg te gooien. En die boekjes beginnen dan ook te krullen omdat die niet helemaal ondersteund worden.)

Goede voornemens mag je altijd maken, vind ik. Niet alleen maar op 1 januari. Gisteren ben ik 26 geworden. Tijd voor een voornemen om vanaf mijn 26ste te doen. Mijzelf "verplichten" om dinsdags te genieten van De Flair en een snoepje.

Aangezien ik een strikt dieet wil volgen maar ik mezelf ken en vrees dat ik dat niet volhou, kan ik mijzelf toch één 'uitschuiver' per week toestaan zeker?

Wat ik wél altijd lees en quasi onmiddelijk, tijd of geen tijd, is "Hé, het is OK". Hoe geweldig is die rubriek niet!? En hoe dikwijls herken ik mezelf erin. Soms zou ik ze willen uitknippen en er een collage van maken. Maar ook hier speelt weer die 'te weinig tijd' een rol. Hoewel ik - nu we verhuisd zijn - hier wel een plaatsje voor wil voorzien in ons Kleinste Kamertje. In plaats van een hele bibliotheek kan ik er toch een beetje lectuur hangen zeker? Met wat houdt een mens zich anders bezig tijdens dat tijdverdrijf?

Enfin, aangezien het dus gisteren mijn verjaardag was en ik door een onverwacht feestje niet hebben kunnen genieten van Mijne Flair, ga ik dat nu doen se.

Liefs,
Me die zich een uurtje gaat afsluiten van het huishouden.

maandag 12 september 2011

The One With the Housewarmingparty

Binnen twee weken is het zover. Dan geven we onze Housewarmingparty voor onze familie. De week nadien geven we er één voor vrienden.

Vanaf 15uur staat onze deur open. De uitnodigingen zijn de deur uit. Dus nu is het wachten op de bevestigingen.

We hebben nog een beetje werk. Altijd hetzelfde dat blijft liggen. Ahja, want ons dagelijks huishouden kunnen we ook niet negeren natuurlijk.

Maar tegen zaterdag 24/09 zouden onze vouwgordijntjes moeten ophangen. Zouden alle kamers grondig gekuist moeten zijn. Zouden de ramen gekuist moeten zijn. Zou alles spic en span moeten zijn. Zou ik wat cakes willen bakken. (Ik ben van plan om er gewone te bakken, maar om sommigen in twee te snijden in de lengte en daar confituur tussen te smeren. Zou dit een goed idee zijn? Zo geraakt mijn confituur ook eens op natuurlijk...) Ik wil sangria gemaakt hebben (met vers fruit), ik wil frisdrank hebben koud staan. Ik wil tafels met de mise-en-place (bekertjes voor drank, servietjes voor de cake, of zou ik bordjes gaan kopen?). Ik wil genoeg zitplaatsen voor iedereen. Ik wil kommetjes met chips verspreid over gans onze living.

En 't ventje? Die doet wel wat ik hem vraag...

Ik ben wel aan het nadenken voor een 'aandenken'. Hebben jullie misschien een idee wat we als 'aandenken' en 'bedankje' kunnen meegeven met de gasten?

Enfin, we hebben nog veel werk, maar ik doe het supergraag! Natuurlijk volgen er later foto's. Zowel van ons huisje, als van ons feestje.

Liefs,
Me die jeukende vingers heeft en eigenlijk wel wil dat het morgen al 24/09 is en jullie bij dezen al bedankt voor de tips en adviezen voor een vlekkeloze housewarming.

woensdag 31 augustus 2011

The One With Our Love Nest - Part 5

Voilà se. We zijn helemaal verhuisd. En dit is mijn eerste blogje vanuit ons liefdesnestje! Joehoe!

Deze week hebben we nog een weekje verlof. We zijn 't laatste aan 't opruimen, uitpakken, kuisen... En dan zitten we helemaal op onze plek. (Als alles af is, behalve het schilderen, zullen er foto's van de binnenkant volgen.)

Zoals jullie misschien kunnen zien - of niet, ik weet het niet - is onze voortuin ook al aangelegd. Op die manier konden we relatief proper verhuizen. Ik ben wel content dat 't zo schoon is, want 't is echt één modderpoel voor onze deur als 't geregend heeft. En dan heb ik niet 't gevoel dat ik voor niks sta te kuisen.

Morgen gaan we naar het gemeentehuis. We gaan onze adreswijziging doorgeven. (Ojee, en die papieren met de codes van onze paspoorten zitten nog goed weggeborgen... Hopelijk heb ik mijn code niet veranderd, want anders weet ik het niet meer en moet ik wéér een nieuwe pas kopen...)

Enfin, nog veel werk te doen dus ik stop dit blogje nu al. Anders gaat het nog langer duren eer ik foto's kan posten.

Liefs,
Me die er weer stevig gaat invliegen.

vrijdag 26 augustus 2011

The One With the Sweet Coffee

Zeg eens eerlijk: wat is het eerste waar jullie aan denken bij de woorden "Sweet Coffee" ?

Vroeger dacht ik dan ook aan een tas koffie. Maar sinds een paar jaar denk ik aan een muziekgroepje.

Ik ben een drietal jaar geleden (in 2008, ergens tussen september en november) met een heel goeie vriendin naar een optreden van Sweet Coffee geweest. Het zal rond mijn verjaardag geweest zijn, want ze heeft me toen de CD cadeau gedaan die ze daar verkochtten.

Vanmorgen was het weer superslecht weer toen ik naar het werk vertrok. Bliksemen, regenen, gieten... Alles was aanwezig. Maar blijkbaar doet mijn auto zeer raar als die in water rijdt (er stond vanmorgen weer ongelooflijk vee lwater op de baan). Dan heb ik namelijk geen ontvangst meer om radio te kunnen lijsteren, blijkbaar. Ik heb dan maar mijn CD'tje van Sweet Coffee opgezet en ernaar geluisterd. Elke keer als ik ernaar luister, denk ik aan die goeie vriendin.

Hebben jullie dat ook, dat jullie bij bepaalde liedjes aan iets of iemand moeten denken?

Ik heb namelijk nog zo'n liedje... Elke keer als ik het op de radio hoor, zet ik het luider en blijf ik eventjes stilstaan. Ik doe dan zelfs "SSSjjjttt" tegen 't Ventje. Het is een liedje van Kings of Leon (maar ik ben de titel vergeten, ik denk 'Use Somebody', of zoiets? ) dat afgespeeld werd op het moment dat ik naar de dooskist stapte van een klasgenootje van in de lagere school. En elke keer als ik dat liedje hoor, ben ik blij dat ik er nog ben en denk ik: carpe diem.

Liefs,
Me die zot is van "Head over Heels" van Sweet Coffee en "Use Somebody" (als de titel juist is) van Kings of Leon.

PS: Internet zal thuis maandag in orde gezet worden. 't Zal dus een weekend weer zeer stilletjes worden op blogvlak. Maar daarna ben ik hopelijk weer helemaal terug.

woensdag 24 augustus 2011

The One Where the Times Flies

Ohla! De 16de was vorige week dinsdag. Ik was er écht heilig van overtuiged dat ik vorige week nog tijd zat had om mijn Give Away te lanceren. Bummer... It didn't happen... Ik zal jullie met plezier uitleggen waarom niet, maar ik ga mijn niet verontschuldigen, want dit is mijn blog en ik doe hier wat ik wil. Nah! Maar ze komt nog wel! Dat beloof ik jullie!

Dinsdagavond had ik in het Gentse een afspraak. Daarna ben ik dan in ons nieuw huisje gestopt om daar te gaan kuisen, want 't Ventje had niet beter gevonden dan zaterdag de 20ste de grote stukken te verhuizen (Lees: alles of niks.) Woensdagavond ben ik ook nog gaan kuisen. Nadien ben ik gaan helpen inpakken. Donderdag en vrijdag hebben we ook nog ingepakt.

Zaterdagochtend om 8uur stonden mijn ouders en de beste vriend van 't Ventje voor de deur. Er werd eerst een tas koffie geschonken en een koffiekoek gegeten. Nadien werden er dozen ingeladen. Mijn zus en schoonbroer kwamen ook nog af en die begonnen de meubels in te laden. Ik ging met mijn mama nog gauw te voet naar de winkel achter brood om 's middag pistoletjes te kunnen smeren. Eer dat we bij ons terug de straat in wandelden (we waren echt niet lang weggebleven), stond iedereen al klaar om te vertrekken met gevulde auto's. We zijn dan de eerste keer naar ons nieuw huisje gereden.

Alles werd uitgeladen en in de juiste ruimtes gezet. Toen alle auto's leeg waren, zijn mijn mama en ik achter gebleven. We zijn de kasten beginnen afwassen. Vloeren waar de kasten op moesten gekuist. Dozen beginnen uitpakken. Ik had ook al een afwasmachine met servies, tassen en glazen opgezet (nu we er één hebben, kan ik er maar beter van proifteren). Mijn mama en ik hadden ook koffie gezet en pistoletjes gesmeerd.

Toen iedereen terugkwam, werd eerst nog alles uitgeladen. Nadien hebben we buiten - op de vensterbank - gezeten om ons middageten op te eten en iets te drinken. Mama en ik zijn wéér achter gebleven om alles af te wassen en al dozen uit te pakken. Anders blijft dat toch staan, volgens haar (en ik kan nu al zeggen dat ze gelijk heeft...). De rest is nog één keer over en weer gereden.

's Avonds zijn we dan frietjes gaan halen die we samen hebben opgegeten. Iedereen is naar huis gegaan tegen 9uur. 't Ventje en ik hebben niet veel meer gedaan. We waren kapot.

Zondagmorgen om 7uur was ik al terug wakker door het licht dat binnenkwam (ik kan niet slapen zonder superverduisterende gordijnen). 't Ventje zei dat ik nog wat moest proberen slapen maar dit lukte niet. Ik ben dan maar naar beneden gegaan. Ik heb nog een heel klein beetje opgeruimd en ben dan naar brico gereden. We hadden nog 't één en ander nodig. Zo tegen 12uur stonden mijn ouders voor de deur die nog kwamen helpen. Er  werden nog lampen afgewassen en opgehangen. Er werden meubels in elkaar gezet. Er werd geconstateerd dat onze logeerkamer te klein is voor een tweepersoonsbed en een kleerkast. Mijn schoonma is onze 'goeie' wijnglazen komen afwassen om in de vitrinekast incl. licht te zetten. Iedereen was aan het werk en ik? Ik liep er maar overal tussen om iedereen te dirigeren. iedereen deed toen wat hij het beste kon, he. Voilà.

Vandaag zijn we weer woensdag. De living is bijna helemaal klaar. Nog een heel klein beetje deco-rommel die ik moet wegwerken en de tafel leegmaken (dat mottig tafellaken wegdoen). Er moeten nog een paar schapjes, kaders en klokken omhoog gehangen worden. (Maar daarvoor komen mijn oudersvandaag weer af.) En de gordijnen natuurlijk. Maar die zijn nog niet klaar. De boormachines en werkkoffers moeten ook nog uit de living. Dan kunnen de planten verzet worden en is ze helemaal klaar.

De berging staat ook bijna op punt. Nog één kast afwassen en de diepvries uitkuisen. Dan kan alles gestart worden (vriezer, wasmachine - want oh my god - dat is een hoop was die ligt te wachten!). De vestiaire in de inkomhal is ook bijna klaar. Daar is ook nog opruimwerk natuurlijk. Al die schoenen! Al die jassen! Al dat kuisgerief!

De badkamer moet nog in orde gezet worden. Er moet nog wat uitgepakt worden. Het venster moet gekuist worden en daar moet zo'n folie op, precies of het is melkglas.

In de slaapkamer is er nog 1 doos die uitgepakt moet worden. De radiowekkers moeten nog geïnstalleerd worden. En de meubels op hun exacte plaats gezet. 

De bureau moet nog geschikt worden. En de dozen moeten uitgepakt worden. In de logeerkamer moet alles nog in elkaar gezet worden. En uiteraard ook uitgepakt (ik denk trouwens dat al de dozen voor deze kamer in 'den buro' staan...)

Internet werkt nog niet thuis. Vanaf het moment dat dit in orde is, ga ik mijn Give Away er tegenaan smijten. Ongeacht de hoop werk die nog ligt te wachten. Ik heb jullie lang genoeg verwaasloosd. En als alles is uitgepakt en op zijn plaats staat en hangt (ja, ook de gordijnen), dan zal ik ook nog foto's posten. 't is echt mooi geworden! En onze meubels passen er supergoed - vind ik. 

Liefs,
Me die het eigenlijk niet kan geloven dat ze in haar eigen spiksplinternieuw (!!!) huisje is getrokken.  

dinsdag 16 augustus 2011

The One With Mamma Mia

Zaterdagmiddag ben ik met mijn schoonma, schoonzus en 't eerste petekind van 't Ventje naar de musical Mamma Mia geweest in Oostende. Jullie kennen het verhaal wel of niet? Enfin, kort samengevat: op een Grieks eiland gaat er een meisje trouwen. Aangezien ze alleen met haar mama samenleeft en ze haar papa er graag bij zou hebben, heeft ze hem uitgenodigd. Maar het probleem is dat er drie mogelijke vaders zijn. Dus heeft ze drie vreemde mannen uitgenodigd op haar huwelijk en dat levert hilarische taferelen op.

De musical die wij gezien hebben was de orignele (van dit jaar. Ik kan me inbeelden dat er al eerdere producties geweest zijn.) Engelse versie.

Het was tof. Het was mooi. Het was prachtig gezongen. Kortom: ik heb ervan genoten!

Alleen heb ik soms moeite om dat gelukzalig gevoel vast te houden, want ondertussen is het één en al stress geweest bij ons. Ook zijn we allebei redelijk slechtgezind en opgefokt en moe en weten we niet waar ons hoofd staat, dus 't botst af en toe wel eens tussen 't Ventje en mij. We zijn aan het inpakken om zaterdag te kunnen verhuizen. Zaterdag trekken we ons liefdesnestje in. Dus: 't begint te korten.

Liefs,
Me die weinig slaap zal kennen deze week want ze moet inpakken, kuisen, opruimen, weggooien, nog eens kuisen...

PS: De fotootjes van ons liefdesnestje zullen wel volgen. Als ik terug op mijn gemak zit. Want donderdag gaat de laptop weg uit ons huidig huisje, 't weekend zal vol zitten met verhuizen en uitpakken en héél misschien daarna dan. Hopelijk tegen begin september.

PPSS: De Give Away die ik beloofd heb, zal ik nog proberen deze week te lanceren.

zaterdag 6 augustus 2011

The One After the Vacation

Het is weer voorbij, die mooie zomer...

Hoewel... Echt mooi was ze niet te noemen, he. Maar onze vakantie is wel voorbij.

Hierbij een verslagje...

Eerst een situatieschets. Sinds 2008 huren mijn ouders een huisje in de Ardennen waar we met z'n allen mee naartoe gaan. Dit jaar was het het huisje hiernaast afgebeeld, in Rédu (een boekendorpje). Op die manier zien we elkaar eens langer dan drie uur op zondagavond en in feite is dat wel plezant. Het ziet er naar uit dat dit een traditie is die nog lang kan blijven aanslepen. Zeker nu ik 50km van huis ga wonen.

Vrijdag 22/07 zijn we naar de Ardennen gereden. Geen idee meer om hoe laat we daar zijn toegekomen. We hebben daar wel ons avondeten opgegeten en dan gewacht op 't nichtje van 't Ventje. Ze hebben UNO gespeeld tot bedtijd. Ik speelde dat niet zo graag dus heb ik niet meegedaan.

Zaterdag 23/07 zijn we naar de Grotten van Han geweest. We hebben eerst met een treintje het dierenpark bezocht. Daarna zijn we met een tram naar de Grot vervoerd en die hebben we doorwandeld. Een gigantisch grote groep waren we. Dit hebben 't Ventje en ik en 't nichtje van 't Ventje en haar lief gedaan. Onder ons vier. En dat was plezant!

Zondag hebben we met heel de familie, mijn ouders, mijn broer en zus, het lief van mijn zus, mijn ma en opa en 't nichtje en haar lief één van de grootste stuwdammen bezocht. De rondleiding op zich was wel interessant, ware het niet dat de gids zeer slecht Nederlands sprak. En neen, ik heb daar geen medelijden mee. Dat is een tekstje die ze vanbuiten moet leren. Kan toch niet zo moeilijk zijn, of wel? Daarna hebben we met een amfibiebus gereden/gevaren. Tof, jong!

Dinsdag de 26ste zijn we gaan soldenshoppen in Bastogne. Maar voor de rest eigenlijk ook niets speciaals. Ik heb een nief sjakosj nieuwe handtas gekocht.

Donderdag zijn dan 't Ventje zijn petekindje en mijn metekindje op bezoek gekomen, met hun ouders natuurlijk. We hebben 'n beetje gewandeld, maar voor de rest op het terras gehangen. 't Was goed weer. Lilith had wel veel last van huilbuien. We kregen haar helemaal niet kalm.

Zaterdag hebben we de abdij van Orval bezocht. Dat was ook wel leuk. En deze gids sprak wél goed Nederlands. En 't was nog leuk ook. Hoewel ik er nu niet veel meer van weet, maar ja.

Maandag is mijn metekindje terug langsgeweest. Dan zijn we in Bouillon naar een dierenpark geweest. Awel, dat was ook tof! Lilith was toen aangenaam. Ze weende niet te veel, in tegenstelling tot donderdag. En haar mama en papa hebben er ook van genoten en gezegd dat ze tenminste een goeie meter heeft. Dat deed deugd.

Dinsdag zijn we dan op de Maas in Dinant een boottocht gaan maken. Ook toen was het weer goed weer. Ik was verbrand. We hebben drie uur op de boot gezeten en dat was mooi en supergezellig!

Donderdag hebben we de Lesse afgevaren met een kajak. Onderweg zijn 't Ventje en mijn zus van boot gewisseld, want onze lieven zijn wilder dan ons en dat ging beter. We hebben nog al wat afgelachen, zenne.

En vrijdag kwamen we terug naar huis... Na twee leuke weken...

Liefs,
Me die van haar vakantie genoten heeft en er nu weer vollebak tegenaan moet gaan.

vrijdag 22 juli 2011

The One With Our Love Nest - Part 4

Omdat beelden meer zeggen dan woorden...

 
























Liefs,
Me die er alles aan doet om haar nieuw huisje spic en span te krijgen maar die nog veel werk voor de boeg heeft.