vrijdag 29 april 2011

The One With the Dream

Vandaag vindt het eerste grote huwelijk van de eeuw plaats. Ik ben blij voor het bruidspaar. Want de Liefde van je leven tegenkomen en je voor eeuwig met hem/haar verbinden, het kan zo schoon zijn.

Ik kan er jammer genoeg niet van meespreken...

't Ventje heeft ooit eens zijn ex ten huwelijk gevraagd. Zes maanden voor de trouw moest hij alles annuleren. Zal hem pijn hebben gedaan. Daar twijfel ik niet aan. Maar soms - heel soms - bekruipt mij het gevoel "Waarom zij wel en ik niet?"

OK. We hebben samen een huis gekocht, dat is ook al iets.

Maar ik zou zoooooooo graag ten huwelijk gevraagd willen worden door mijn Ventje. Ooit komt dat er wel van, volgens 't Ventje. Ik zal hem maar geloven zeker en niet te veel zagen?

Op dat vlak ben ik een vreselijk romantische. Mooie verlovingsring inclusief diamant alsjeblief-dankjewel. Een verlovingsfeestje zullen we wel laten organiseren door De Feestneus. Een simpel tuinfeest met een witte tent, een hapje en een drankje (geen vijfgangendiner! Het is nog niet ons huwelijksfeest,he). Veel balonnen en gelach. Allemaal gelukkige mensen. In de eerste plaats 't Ventje en ik. Met zo'n glimlach op onze gezichten die er niet af te slaan is.

Nadien dan natuurlijk ook een superfantastich trouwfeest, zal eveneens georganiseerd worden door De Feestneus. Ik heb zelfs al een idee wat voor jurk ik wil! (Niet het exemplaar op de foto.) De bloemen van het bruidsboeket mag 't Ventje kiezen. Een superelegante trouwring in zowel geel - als witgoud. (Die op de foto zijn niet zo elegant. Misschien kunnen wij ze ook zelf laten maken! Zoals onze beste vrienden! Die hebben pas een originele trouwring! Koperkleurig goud in combinatie met witgoud en zij hebben elk in hun ring de vingerafdruk van de ander. Is wel héél origineel en tof, vind ik. Maar wij zullen dat niet kunnen nadoen natuurlijjk...)

Ik droom ervan. Echt waar. Ook al ben ik er mij van bewust dat die dag zo voorbij vliegt. Maar toch...

Ja, ik wil.

En jullie? Hoe zat het bij jullie? Hoe was het aanzoek? Wat voor feest hebben jullie gegeven? Hoe hebben jullie die dag beleefd?

Liefs,
Me die stiekem in haar hoofdje heel haar trouwfeest heeft uitgewerkt.

donderdag 28 april 2011

The One With the Fighter

Ik ben niet zo voor vechten en vechtersbazen... Als ze in mijn buurt op elkaars gezichten beginnen timmeren, dan maak ik dat ik weg ben.

Nu is er een vissoort die wordt ingezet om te 'vechten'. Kempvissen zijn dat. Mijn collega heeft er een heel schoon staan op haar bureau! Is eens iets anders dan die eeuwige kamerplanten...

Enfin. Zij heeft mij verteld dat er in een winkel in Jette een supermooie bokaal staat met een lampje over waar ze deze vissoort bijna op bestelling kunnen bezorgen aan de klanten.

Aangezien ik geen kat krijg van 't Ventje, zou ik hééééééél graag zo'n kempvis (een mannetje, die hebben een veel mooiere staart) gaan halen, samen met dat bokaaltje (op voorwaarde dat ik het ook mooi vind. En anders een gewone schone vaas uit de Casa of Blokker en vwala!). De ervaring bij mijn collega heeft geleerd dat je heel weinig werk hebt aan het onderhoud van deze vis.

Ik wil zo'n gifgroen exemplaar. In ons nieuw huisje zullen we grijze tegels hebben, een grijze keuken een een beuken werkblad. 't Ventje en ik zijn al overeengekomen dat we knalgroen op de muren gaan zetten (van de keuken alleen). Daarom denk ik dat zo'n gifgroene vis supermooi gaat zijn op de keukentafel. (Om jullie een duidelijk beeld te geven, zullen jullie moeten wachten op de foto's. Hoewel ik het al kan proberen. Het zal een open keuken worden. Als je ervoor staat heb je links hoge kasten, voor je de lavabo, tegen de rechtermuur het fornuis en tussen de keuken en de eetkamer een hoge tafel met halfhoge stoelen. Het zou op die hoge tafel zijn dat ik die vis wil zetten. Of op de schapjes die boven de tafel gaan hangen. Maar ik weet het dus nog niet exact juist.)

Je ziet, ik ben nog niet verhuisd en en ak bezig met de inrichting. Typisch vrouwelijk zeker?

En jullie? Zijn jullie veel bezig met de inrichting van jullie huisje? Maken jullie van jullie huis ook graag een thuis? En wat maakt dat een huis een thuiswordt voor jullie?

Liefs,
Me die al jeukende vingers heeft om te verhuizen en zeer gelukkig is dat de vloerder begonnen is waardoor het sneller en sneller vooruit zal gaan.

dinsdag 26 april 2011

The One With the Swimming Pool

swimming poolIk wil helemaal niet lopen stoefen met het  gerief van een ander dus ik hoop dat dit zo niet zal overkomen. Indien wel, dan wens ik mij bij dezen al te verontschuldigen, want dat is helemaal niet mijn bedoeling.

Bij mijn ouders thuis hadden we vroeger (als kind) een opblaaszwembad. Wel eentje van 3 meter diameter wat relatief groot was (naar het schijnt). Sinds dat opblaaszwembad kapot is, hebben zij van mijn tante en nonkel een zwembad geërfd die zij (mijn tante en nonkel) nooit gezet hadden.

In plaats van dit bovengrond te plaatsen, hebben mijn ouders ervoor gekozen om dit in te graven. Wij hebben dus bij mijn ouders een zwembad. In de zomer is dat gewoon zalig!

Zoals jullie gisteren ongetwijfeld ook hebben kunnen vaststellen, was het SCHITTEREND weer (ik ben verbrand begot!). Mijn zus wou er dan van profiteren en ging in haar bikini aan het zwembad liggen met haar vriendje. Ineens komen daar nog andere 'vrienden' toe (ze heeft er meer ambras mee dan wat anders) om te komen zwemmen.

Ik vind het maar raar dat mijn zus zich laat 'gebruiken' om te kunnen genieten van de verkoeling.

Wat denken jullie? Bij mij komt dit alleszins over als zijnde: 'Alleen in de zomer zijn we dikke vriendjes zodat we kunnen gaan zwemmen. In de winter krabben we elkaars ogen uit.'

Liefs,
Me die zich nu nog een beetje gaat insmeren met aftersun.

zondag 24 april 2011

The One With the New Shoes

Ik heb nieuwe schoentjes en ik ben er fier op! *glimlacht* Het zijn in feite gemakkelijke zomerschoentjes. Zonder hak. Normaal gezien draag ik altijd hakken, maar om een beetje te wandelen op jaarmarkten, kermissen ... op hoge hakken, dat is niet altijd evident. Daarom heb ik gemakkelijk schoenen gekozen. En mooie. (Ahja, anders had ik ze niet gekozen.)

Moest het aan mij gelegen hebben, ik zou nooit het allerlaatste paar gekocht hebben waarvan één schoen als passchoen gefungeerd heeft. Nooit. Zo was van dit paar schoenen de rechterschoen degoutant vuil. Ik heb ze (allebei dus, één van de twee zou te veel verschil gegeven hebben, denk ik) gekuist en gewassen met cif. Zelfs de binnenkant! En ze zien er weer helemaal als nieuw uit! (Natuurlijk had ik niks te zeggen, want mijn zus ging ze halen voor mij omdat ik ze bij ons in de buurt niet vond.)

Morgen doe ik ze de eerste keer aan. Hopelijk ga ik geen bleinen kweken.

En jullie? Zouden jullie het laatste paar ook laten staan? Of toch kopen? Of ben ik de enige die een beetje 'smetvrees' heeft bij het kopen van nieuwe kleren en schoenen?

Liefs,
Me die morgen gaat genieten van haar nieuwe schoentjes.

zaterdag 23 april 2011

The One With the Horror Nail

Toen ik dinsdag op mijn werk vertrok, had ik gezien dat de linkerachterband van mijn auto bijna plat stond. Ik wist effe niet wat doen. Ik bel naar 't Ventje en hij zei me om naar het dichtsbijzijnde tankstation te rijden om ze daar op te blazen (waarom had ik daar niet onmiddellijk aan gedacht!?) Ik rijd dus naar dat tankstation. Ben eerst al een halfuur op zoek naar die luchtpomp. Heb die uiteindelijk gevonden, maar ik zag niet hoe ik daaraan moest beginnen. Ik ben een vrouw, he! Ik ga binnen in het tankstation en vraag aan de kassa "Is er iemand die mij kan helpen met de lucht? Ik kan er niks van." Die juffrouw antwoordt "En Français s'il vous plaît, parce que j'ai rien compris." Ik dacht al dat ik het kreeg! Ik stel dus mijn vraag in 't Français avec des cheveux (ik denk dat ik fouten heb gemaakt, maar foert) en die antwoordt (ook in 't Frans welteverstaan) "Neen, ik kan dat niet en mijn collega ook niet."

OK. Leg me dan eens uit wat die achter de toonbank van een tankstation staat te doen?

Enfin, uiteindelijk heb ik dan 'n vriendelijke man gevonden die me wou helpen. En hij zegt tegen mij "Kijk eens op de binnenkant van het naftklepje. Daar staat hoeveel druk er op moet." Ik doe dat klepje open en dat kletst terug dicht. Ineens voelde ik een stekende pijn aan mijn linkerwijsvinger, ik keek en ik zag dat mijn nagel gebroken was. Maar echt gebroken, he!

Gelukkig moest ik dinsdagavond naar mijn nagelstyliste gaan die dat weer magnifiek geplakt heeft.

Hier de voor foto:
Hier de na foto:

Dinsdag gingen we dus croque monsieurs maken. Ik zat daar met mijn linkerhand omhoog precies of ik was gehandicapt. 't Ventje zei me "Allez, stel u zo niet aan!" Ik zei dan "Wat is 't? Wil je een halve nagel tussen je croqueske terugvinden?"

't Ventje is daarnet naar de bandencentrale gereden met mijn autootje. Blijkbaar zijn mijn banden aan het verduren. Volgende week krijg ik twee nieuwe. En binnen twee maand twee nieuwe vanvoor.

Is toch lief van 't Ventje dat hij hiernaar is gaan informeren en die besteld heeft voor mij, he. En chapeau voor mijn nagelstyliste die met opperste concentratie mijn nagel geplakt heeft.

Liefs,
Me die volgende week nieuwe achterbanden krijgt!

vrijdag 22 april 2011

The One With the Pic Nic

Het Zonnetje schijnt en wij zitten binnen... Te werken... Is toch triestig, he! Hopelijk is het dit weekend ook nog zo'n goed weer, dan kunnen we buiten zitten!

Morgen hebben we niks gepland, behalve kuisen en gras afrijden. Maar met de achterdeur wijdopen, heb je ook het gevoel dat je buiten bent. De vogeltjes fluiten dan ... (Ahneen, niet ten huize Me, Myself and We! Bij ons ligt er een dood exemplaar aan de achterdeur! 't Ventje moet dat nog opruimen. Sorry, maar ik kom daar niet aan, zenne, aan zo'n half opgevreten kadaver ... Brrr ...)  

Zondag gaan we een dagje naar mijn schoonzus en - broer. De kleinste wordt 8 jaar en we gaan zijn verjaardag vieren. Weet je wat die kleine kapoen gevraagd heeft al cadeau? Een cadeaubon van Dreamland! Ik sta ervan versteld dat een kind van die leeftijd al weet wat een cadeaubon juist inhoudt. Maar ja. Kinderen worden ook slimmer, he. En met een idee van mama en papa in het achterhoofd, is datnogal snel gezegd.

Maandag gaan we dan - bij mooi weer - naar de Jaarmarkt in Leest. Met heel de familie. Ik ga mijn nieuwe schoentjes aandoen (later meer hierover) en ik weet al perfect wat de rest van mijn outfit zal zijn. Jaja, ik ben een vooruiziende dame. *knipoogt* Maar wat ik vanavond ga aandoen om te gaan eten bij vrienden, dat weet ik nog niet. Ik dacht mijn kleedje aan te houden, maar ik heb gezien dat ik dat aan het vuil maken ben. Er zijn al plekken op. Ik heb nochtans een gewoon bureaujobke, maar ik denk dat ze komen van zeepwater (je kent dat wel, je hebt net je handen ingezeept en hup, daar loopt een straal water met een beetje zeep tussen en dat drupt dan op je kleedje). Dus dat vliegt straks in de was en 't zal iets anders worden. Maar wat? Zal straks wel zien als ik voor mijn kast sta.

Maar om nu terug te komen op die prachtige zon die al een paar dagen schijnt en om te verwijzen naar mijn titel en de bijgevoegde afbeelding, kan ik jullie meedelen dat ik mij aan het reppen ben om dit bericht af te krijgen zodat ik om 12u30 naar buiten kan gaan met mijn collega om met onze snoeten in de zon te gaan zitten op één van de picknicktafels die op het gras staan. Een halfuurtje. Maar je begint het bij mij al te zien. Mijn sproetjes komen erdoor en er komt al een klein kleurtje op mijn armen.

En jullie? Wat doen jullie om optimaal van de zon te genieten bij gebrek aan tijd als jullie 's avonds thuis komt van jullie werk?

Liefs,
Me die zo dadelijk vitamine D zal opslorpen gedurende een halfuurtje.

donderdag 21 april 2011

The One With the Motorcycle

Vroeger zei ik altijd dat ik met de motor wou leren rijden. Ik kick wel op het geluid van die snelle motors. Maar ik ben er mij terdege van bewust dat dit ook (zelf)moordmachines zijn. Daarom doe ik het maar beter niet.

Je kan daar ook nog ander stommiteiten mee uithalen.

Zo heb ik gisteren op de radio gehoord dat er ergens in het Antwerpse een motorrijder was die geflitst is aan 190 km/uur waar hij maar 90 km/uur mocht. Hij was wel zo 'slim' om zijn nummerplaat om te plooien zodat de camera die niet kon lezen. Maar wat doet dat Romp Lund dan? (Dit is een uitspraak dat mijn Ventje van 't weekend had uitgespuwd nadat hij 't gerief voor de vuilbar ERNAAST had gekapt. Ik lag dubbel van 't lachen!) Hij gaat op zijn achterwiel rijden!! Natuurlijk had de camera op die manier ineens wél zicht op de nummerplaat.

Ik kwam niet meer bij van 't lachen! Hoe stom kun je zijn?

Hebben jullie ook al van die onnozelheden uitgehaald waarvan je denk, waar zat ik met mijn gedachten? Al naargelang de reacties op deze vraag zal ik een persoonlijke stommiteit van mezelf ook uit de doeken doen. *knipoogt*

Liefs,
Me die van tijd tot tijd echt eens kreupel ligt met de stommiteiten van een ander (en met die van haarzelf natuurlijk).

woensdag 20 april 2011

The One With the Nails

Misschien weten jullie het niet meer, maar ik laat gelnagels plaatsen. Elke vier weken zit ik knie-aan-knie met een supertoffe madam die ineens ook mijn nageltjes onder handen neemt.

In juni zal ik de laatste keer bij deze vrouw kunnen gaan, want zij gaat verhuizen en ik ga niet lang daarna ook verhuizen. Dan wordt de afstand echt te groot. (Aalst-Meerbeek)

Ik heb me daarnet dan voorgenomen om in juni eventjes te stoppen met gelnagels. Ik doe dit nu al vier jaar en ga mijn nagels eens laten 'genezen'. Daarna kan ik nog zien wat ik ga doen in Aalst.

Ik zou het liefst van al bij iemand thuis gaan. Daar is het gemoedelijker en gezelliger. Weet er iemand een thuisnagelstyliste zijn in de dichte omgeving van Aalst?

Langs de andere kant zou ik dat zelf ook wel willen leren. Dan kan ik vriendinnen onder handen nemen. Mijzelf natuurlijk ook. Maar waar vind ik een opleiding voor nagelstyliste? Wederom ook het liefst in de buurt van Aalst. Iemand?

Liefs,
Me die de toffe gesprekken met de nagelstyliste wel zal missen.

dinsdag 19 april 2011

De Gouden Trouw van Sarah & Gert

De Gouden Trouw van Sarah & Gert: "Sarah & Gert maken nog steeds kans om de Gouden Trouw ter waarde van € 30.000 te winnen. Wil jij voor ze stemmen?"

The One With the Wedding

Wij doen mee met een wedstrijd om een dromtrouw te kunnen beleven. Kunnen jullie op deze link klikken en voor ons gaan stemmen? Bedankt.

http://challenge.goudengids.be/Couple/Detail?participantId=1582

The One With the Present

Zoals jullie wellicht weten heb ik een tijdje geleden een home made cadeautje gegeven aan de ouders van mijn metekindje.

Volgens 't Ventje was dat een stom en onnozel cadeautje. Hij snapte het niet dat ik dacht dat ik er iemand plezier mee zou doen. Laat staan dat ik er zelf plezier aan had om dit te maken. 't Ventje snapt er niks van! *knipoogt*

Toen ik het cadeautje afgaf, was hun reactie onmiddellijk: "Ooooooh! Dat gaat keigoed passen in het kamertje!!"
En de papa van mijn metekindje zei tegen de mama " 't Is daarom dat we haar gekozen hebben als meter, he!"

En ik moet zeggen: ik gloeide helemaal van trots! Dat doet toch iets met 'n mens...

Ik kijk er zo naar uit om meter te worden!

Dit jaar gaat er ten huize Me, Myself and We veel veranderen, denk ik. We gaan naar een nieuw huisje. En we krijgen elk ons pete - en metekindje.

Zo heb ik eindelijk weer eens een positief blogje geschreven, want de laatste tijd is het precies een beetje zwaarmoedig ... Mijn excuses daarvoor!

En jullie? Hebben jullie ook nog mooie vooruitzichten in de loop van dit jaar? En van wat worden jullie vrolijk?

Liefs,
Me die door één zinnetje helemaal opgefleurd werd en nu nog door er gewoon aan te denken.

maandag 18 april 2011

The One With the Confrontation

Dit weekend ben ik geconfronteerd geweest met mijn verleden. Mijn lief waarmee ik naar Rome ben geweest heeft plaats moeten maken voor een Antwerpse jongen. Een halfjaar heeft deze nieuwe romance geduurd. Op Kerstavond kreeg ik koudweg een sms waarin hij geschreven had dat hij mij niet meer graag zag. Dit in feite geheel terzijde: ik heb wel de vrienden van deze Antwerpse jongen mogen leren kennen. Zoals zijn allerbeste vriend.

Een vijftal-jaar geleden ben ik hem tegengekomen en ik heb hem een klein halfjaar gekend. Een supertoffe gast! Een leraar LO. Hij was echt tof! Ik had de indruk dat hij zijn job echt graag deed! Met zoveel plezier dat hij over zijn job sprak!

Maar gisteren ben ik in de "Dag Allemaal" op een interview met deze jongen gebotst. Ik heb hem direct herkend! (Laat ons eerlijk wezen, hij was niet lelijk.)

Ik moet eerlijk bekennen: ik was er niet goed van, van het interview! Ik heb hem lang geleden kort gekend, maar daarom is het niet minder erg wat er gebeurd is.

Liefs,
Me die nog altijd een beetje van haar melk is...

zondag 17 april 2011

The One With Our Love Nest Part 2

Ik ben vannacht tot de constatie gekomen dat ik hier heb geschreven dat 't Ventje en ik een huisje hebben gekocht en ik moet tot mijn schaamte toegeven dat ik hier nog maar één keer over geschreven heb!

Hierbij volgt dus 'n update.

De ramen en de deuren staan er ondertussen in. Aan de dakgoot is ook alles afgewerkt. Het enige wat nu nog buiten moet gebeuren is dat het gevoegd moet worden.

Binnen liggen de leidingen voor de chauffage. De chauffages zelf hangen ook al op. Alles is al geplakt. Zelfs de stekkerdozen en lichtschakelaars hangen al!

De living.












De hal.
















Slaapkamer 2 of 3.












Slaapkamer 2 of 3.












Masterbedroom. Hier komen 't Ventje en ik slapen.











De badkamer.












De nachthal.



















En zo zien wij het vorderen. Vanaf nu zou ik wekelijks willen gaan kijken, want nu gaat het snel gaan! Nog vijf maanden en we zitten erin! (We hopen eind augustus het laatste te verhuizen dat we er vanaf 1 september inzitten.)

Liefs,
Me die supergelukkig is dat hun liefdesnestje vordering maakt.

zaterdag 16 april 2011

The One With the Library

Op deze blog ben ik op een zeer leuk boek uitgekomen. Ik zou voor dit boek best eens naar de bibliotheek gaan om dit te gaan lenen zodat ik het kan lezen, maar langs de andere kant: ik ben niet zo'n fan van bibliotheken...

Ik ben iemand die zeer veel zorg besteed aan haar boeken. Ik zorg ervoor dat ze niet vuil worden, dat er geen ezelsoren aan geplooid worden (sommige mensen doen dat om aan te duiden dat ze tot daar aan het lezen zijn in plaats van een bladwijzer te gebruiken) en dat de kaft niet beschadigd word. Ik vind dat de boeken uit de bilbiotheek soms met minder respect behandeld worden. En het is toch leuker om in een 'proper' boek te lezen. Daarom ben ik geen fan van bibliotheekboeken, maar koop ik het meeste van mijn boeken.

Zo heb ik ooit eens een boek uitgeleend aan een collega. Ik kreeg die vuil terug (je kent dat wel, dat de bladen aan de randen vuil zijn van in een vieze tas/zak te worden meegenomen). Vanaf dat ogenblik wist ik dat ik nooit nog een boek ging meegeven met deze collega.

En bij jullie? Hoe denken jullie over het met respect behandelen van boeken?

Liefs,
Me die trots is op haar boekenkast en later (als we in ons nieuw huisje zitten) een mooiere gaat hebben.

donderdag 14 april 2011

The One With the Psycho

Als ik aan psychopaat denk, dan denk ik aan met-kettingzagen-rondlopende-kerels of met-de-dolk-klaar-sluipende-mannen of met-de-kalasjnikov-in-de-hand-rondrennende-kieken-zonder-kop-gasten. Meestal bevinden deze creaturen zich voornamemelijk in de filmwereld en weten we dus maar al te goed dat het niet waar is.

Maar toch ...

In de realtiteit is er nog nooit (bij mijn weten) een kettingzaag gebruikt als moordwapen. Ik denk ook dat dat veel te bloederig is. De opkuis die je daaraan hebt achteraf! Ik mag er niet aan denken! (Dit intermezzo dient om eventjes grappig te willen doen maar hier waarschijnlijk niet in slaagt.)

In het recent verleden is echter wel gebleken dat de met-de-dolk-klaar-sluipende-mannen en met-de-kalasjnikov-in-de-hand-rondrennende-kieken-zonder-kop-gasten echt bestaan.

Denk maar aan die ene jonge gast (waarvan ik zijn naam niet wens te vernoemen want ik zou het liefst zien dat hij volledig van de aarbol verdwijnt na zijn daden) die er niet beter op gevonden heeft dan naar een kinderdagverblijf te stappen en daar één begeleidster en twee baby's (één van 6 en één van 9 maand) dood te steken. (Nu heb ik uiteraard wel beroep gedaan op goede vriendin Wikipedia, anders zou ik hier verkeerde informatie meegeven.) Hoe haal je het in je hoofd om mensen die jou (en waarschijnlijk niemand) nooit iets kwaad of slecht hebben gedaan te gaan doodsteken? Waar zit je met je gedachten?

Of die andere jongeman die er niet beter op gevonden heeft dan op een zaterdag naar een winkelcentrum in Nederland te gaan om daar een bloedbad aan te richten (Ik zou anders niet weten waarom je met een wapen naar een winkelcentrum gaat. Om hem te verkopen?). Zeven dodelijke slachtoffers, vijf middelzwaar gewonden en twee lichtgewonden. "Hij schoot op alles dat bewoog" werd er op het nieuws gezegd, en "Hij heeft zichzelf van het leven beroofd".

Met alle respect voor diegene die met zelfdoding in aanraking zijn gekomen (tot nu toe ikzelf nog niet, maar hout vasthouden dat dat zo mag blijven natuurlijk), maar als iemand daarvoor kiest, ga dan alleen, en neem geen onschuldige mensen mee in de dood! (Ik spreek dan vooral over dat laatste geval.)

Een zwaarwichtig blogje vandaag, maar moest het even kwijt.

Wat denken jullie trouwens over/van de wereld van vandaag?

Liefs,
Me die af en toe het gevoel heeft dat ze toekijkt op een filmset.

woensdag 13 april 2011

The One With the Rituals

Gisteren heb ik het gehad over tradities. Vandaag zou ik het willen hebben over rituelen. De lijn tussen beiden is in feite flinterdun, maar toch is er een verschil.

Als er iemand van jullie exact kan uitleggen wat het verschil is, ga je gang! Ik laat liever mijn fantasie de vrije loop dan dat ik goede vriend Google of goede vriendin Wikipedia moet lastigvallen.

Ten Huize Me, Myself and We hebben wij wel een avondritueel.

Ik kruip altijd zo tussen halftien en tien uur in mijn bed. Ik heb veel slaap nodig! Mijn Ventje blijft liever nog wat televisie kijken tot een kot in de nacht. Eén uur is voor hem een schoon uur om te gaan slapen, volgens hem. Maar hij vergeet dan wel dat hij moe is. En soms gebeurt het dat hij dan in de zetel in slaap valt... 

Elke avond komt mijn Ventje wel mee met mij. Hij "komt mij onderstoppen". We maken dan van de gelegenheid gebruik om nog een beetje te knuffelen en te babbelen (soms wordt er werk gemaakt van onze liefde voor elkaar, maar heus niet elke avond!).

Soms voel ik mij slecht als hij niet mee naar boven is gekomen. Als hij niet thuis is, als er bezoek is of als hij al in slaap gevallen is.

En jullie? Hebben jullie zo van die 'rituelen'?

Liefs,
Me die ervan geniet om elke avond nog een kwartiertje met haar Ventje te kunnen knuffelen.

dinsdag 12 april 2011

The One With the Traditions

Tradities... Je hebt ze in alle vormen, kleuren en geuren.

Zo gaan wij toch al bijna tien jaar met heel de familie langs mama's naar Posse Leest op paasmaandag. Een jaarmarkt (ahja, want alleen op paasmaandag) waar we meestal kunnen genieten van de eerste zon, want negen keer op de tien zijn we een beetje verbrand door Mevrouw de Zon. Natuurlijk zijn er nog vele andere jaarmarkten, maar we kunnen onmogelijk elke dag naar een jaarmarkt ergens in ons landje gaan. Dan is het 'speciale' er ook af. Meestal eten we dan met z'n allen een lekkerrrrrre-lekkerrrrrre-lekkerrrrrre-pittaaaaa aan zo'n kraam met 'n gigantisch grote pan. Echt plezant! Alleen gevaarlijke voor morsen omdat mijn Ventje niet kan eten zonder vlekken en plekken te maken...

Gisteren heb ik ook al geschreven over onze vakanties en sinds 2008 hebben wij (mijn ouders, broer, zus en ik) in feite een nieuwe traditie. In 2008 had ik een lief. Met hem had ik geen huis gekocht, woonde ik niet samen. We hadden wel samen een campingcar gekocht. Het was de bedoeling  dat we in augustus naar Zuid-Frankrijk zouden gaan, op een camping gaan staan en genieten van het mooie weer. Alleen had mijn toevallig lief een dubbele hernia waardoor die vakantie niet is doorgegaan. Mijn ouders zaten er zo mee in dat zij last minute (neem dit maar héél letterlijk! Woensdag huur betaald, vrijdag er al ingetrokken) voor mij en mijn lief (en de rest van ons gezin) een huisje in de Ardennen hebben gehuurd. In St-Vith. Uiteindelijk is mijn lief niet meegeweest en zijn we twee weken daarna uit elkaar gegaan.

Maar door die vakantie is er een nieuwe 'traditie' geboren bij ons.

In 2009 zijn we in een huisje getrokken in Libin. Een prachtige locatie in de bijgebouwen van een kasteel. Echt magnifiek!
Vorig jaar in Barvaux. Een huisje met elke kamer zijn badkamertje. maar veel minder gezellig dan het jaar voordien. Wel in de buurt van Durbuy en dat is ook een geweldig mooi stadje.

En dit jaar weten ze (mijn ouders) nog niet naar waar ze gaan trekken, maar 't gaat wel weer gebeuren. Ik spreek over 'ze' omdat zij het ook betalen, dus in feite hebben wij helemaal niks te willen.

In feite is het wel fijn om - als je een goeie band hebt - een tijdje samen door te brengen. Ik woon niet meer thuis en zie mijn ouders, broer en zus dus niet te dikwijls. Tweewekelijks op zondag, maar soms wordt dat een week opgeschoven ofzo. En ook, die vier uurtjes zijn zo voorbij! Vooral omdat mijn broer en zus geen huismussen zijn en na het eten ergens naartoe gaan. Door samen weg te gaan halen we die 'schade' een beetje in. Voor mij is dit op en top genieten en een supermooie traditie die voor mijn part nog eeuwig en drie dagen mag blijven doorgaan!

En jullie? Hebben jullie ook van die tradities? (Hiermee bedoel ik geen rituelen zoals avondrituelen of ochtendrituelen, maar echt zo zaken die min of meer jaarlijks terugkomen.)

Liefs,
Me die al aan het uitkijken is naar Paasmaandag om naar Posse Leest te kunnen gaan met heel de familie.

maandag 11 april 2011

The One With the Aftersun

Gisteren was het dus een zeer zonnige dag. Ik heb ervan genoten. Bij mijn schoonmama hebben we op het terras gezeten. Ik met mijn gezicht recht in de stralen van Mevrouw de Zon. En wat stelde ik gisterenavond vast? Dat de mouwen van mijn t-shirtje in mijn armen staan!

"Onze bleekscheet krijgt kleur" zei 't Ventje gisteren.

En OK, het is niet heel fel ofzo. Maar toch heb ik al aftersun gesmeerd! Ahja, mijn huid is gehydradeert door de zon, dus nu moest ik ze terug hydrateren. 't Scheelde niet veel of 't Ventje lachte me uit met deze uitleg, en ergens kan ik dat ook verstaan. 't Is ocharm 20°C en ik smeer mij al in!

De geur van afstersun doet mij aan vakantie denken ... En dat is een zalig gevoel! Langs de ene kant verlang ik er dan naar, naar vakantie. Langs de andere kant kijk ik terug naar die mooie reis van vorig jaar.

't Ventje en ik zijn nog maar één keer naar 't buitenland geweest. Vorig jaar naar Spanje. Daarvoor zijn we meegeweest met mijn ouders naar de Ardennen. Maar om eerlijk te zijn heb ik als kind niet veel reizen meegemaakt.

Als klein kind gingen wij al wel eens naar Center Parcs ofzo. Niet dat ik mij daar veel van herinner, maar het werd wel gedaan. Nu we wat ouder zijn, weten we ook wat dat kost, en dan kijk je daar toch op een andere manier naar.

Ik denk dat de allereerste keer dat ik naar het buitenland ben geweest in 1997 of 1998 moet geweest zijn. Tijdens de paasvakantie. We zijn toen (mijn ouders, broer en zus) met de mobilhome naar het Zuiden van Frankrijk gereden. We hebben toen wat tijd doorgebracht in Nice, Saint-Tropez, Monaco en Cannes en ik moet toegeven: dat was plezant! Ik zou er wel graag nog eens naartoe gaan. Mijn ouders hebben toen trouwens vastgesteld dat ze een beetje te veel gereden hebben met de mobilhome. Het was trouwens ook maar voor een week.

In 1999 zijn we twee weken met de mobilhome naar Schotland gereden. Mijn ouders, broer en zus en zelfs mijn tante, nonkel, nevene en 't lief van één van mijn neven. We waren met tien. Niet in één mobilhome! Maar met twee. En dat was eigenlijk ook heel plezant. We zijn niet het type mensen dat op een camping gaan staan. We hebben toen heel de kustlijn afgereden. En dat was mooi.

In 2004 zijn we naar Noorwegen geweest met de auto. Bijna met dezelfde groep. Alleen was mijn toenmalig lief erbij en mijn neef met zijn lief zijn thuisgebleven. Zij konden geen verlof krijgen en zij was zwanger van 't eerste kindje. Dus ja. We hebben één week in een huisje gezeten. De tweede week in een ander huisje aan een meer. De eerste week zaten we zelfs zo hoog dat we boven de boomgrens zaten en ik moet toegeven: dat is een héél raar zicht! En ook het feit dat het daar 's nachts niet donker wordt is wreed speciaal! 

In 2005 ben ik met mijn toenmalig lief naar Rome geweest met het vliegtuig. Het was de eerste en tot nu toe de enige keer dat ik gevlogen heb. En tijdens die reis (ik was toen bijna vier jaar samen met mijn lief) ben ik beginnen nadenken en tot de conclusie gekomen dat ik niet meer verliefd op hem was. Na die reis zijn we niet lang een kopel gebleven. Jammer genoeg ben ik alle foto's kwijt. Maar ik zou er sowieso nog eens graag naartoe willen gaan!

En dan vorig jaar, in 2010, zijn 't Ventje en ik met de auto naar Spanje gereden. Een hotel met zwembad. Dicht bij het strand. En 't was een heerlijke relaxvakantie!

En jullie? Zijn jullie veel op reis gegaan tijdens jullie kindertijd? En gaan jullie nog veel op reis, vooral dan naar het buitenland?

Liefs,
Me die er zeker van is dat ze dit jaar niet naar het buitenland zal kunnen gaan wegens 'andere prioriteiten'.

zondag 10 april 2011

The One With the Sun-Day

Vandaag is het zondag, en de zon is zeker van de partij vandaag! Heb zonet onze tuinstoelen afgewassen (want die staan altijd buiten en zagen een beetje groen ...) en wou me met de laptop buiten zetten in het zonnetje om een kleurtje op te doen, maar dan zie ik het scherm niet! Bummer ...

Ik zit dus bijgevolg terug binnen. Ik heb nogal wat werk op de computer. Mijn ouders komen bijna wekelijks om foto's te bekijken van onze vakanties om fotoboeken samen te stellen, maar de laatste keer hebben we vastegesteld dat de foto's nogal door elkaar staan. Daarom zou ik tegen woensdag de foto's allemaal gegroepeerd moeten hebben. Happy-happy-joy-joy!

Dat ga ik vandaag dus doen. 't Ventje is naar Formule 1 aan het kijken dus hij heeft er geen last van dat ik op de computer aan het tokkelen ben. Zolang we straks, als de foto's gedaan zijn en de Formule 1, samen iets leuks gaan doen, is het goed. Ik heb zin om met de fiets weg te gaan. Desnoods juist maar tot bij mijn schoonmama, een vijftal kilometer verder. Heb er zin in!

Maar eerst dus de foto's groeperen en nadien genieten van en Lazy Sunday, en hopelijk ook van de zon.

Wat zijn jullie plannen vandaag?

Liefs,
Me die eerst de foto's gaat groeperen en dan in het zonnetje gaat zitten.

zaterdag 9 april 2011

The One With the B-Day Party

Vanavond gaan mijn Ventje en ik naar het verjaardagsfeestje voor de mama van mijn metekindje. We gaan gezellig samen frietjes eten. *glimlacht* Is eens iets anders dan een drink of een etenje.

Ik vroeg aan de papa van mijn metekindje of hij een cadeautip had ... Ja, dat had hij zeker. Een centje voor op reis. (Ze vertrekken volgende week naar Spanje.) Om eerlijk te zijn vind ik het wel moeilijk om 'een centje' te geven aan iemand die 27 wordt. Aan een kind dat aan het sparen is voor iets of bij een trouw kan mij dat niet schelen. Maar voor een gewone verjaardag ...

Deze middag zijn mijn Ventje en ik dan naar 't stad geweest van onze nieuwe Hometown. Ik heb daar dan een kadertje gevonden voor mijn naaiwerkje. Ik ga haar dat al geven.

En dan hebben we een supercool spaarvarkentje gekocht. Ik dacht daar eerst twintig euro in te steken in kleingeld. Maar dat lukte niet volgens de winkel en de bank was al dicht. Dus dan hebben we maar een kaartje gekocht waar we nog iets gaan tussen steken. Zo heeft zij haar 'centje' en hebben wij toch een cadeautje kunnen geven.

Wat vinden jullie van 'een centje' voor een gewone verjaardag?

Liefs,
Me die vanavond gaat genieten van lekkere frietjes en supertof gezelschap.

vrijdag 8 april 2011

The One With the Clean Desk

Soms krijg ik het in mijnen bol, zoals ze bij ons zeggen. Ik ben - vooral op mijn werk - een pietje precies. Mijn bureau moet ten allen tijde spic en span zijn. Ten slotte zit ik hier wel 40 uur per week. (Meestal iets meer, want ben altijd een half uur te vroeg...)  Maar dat is hier nogal moeilijk, dat bureau proper houden...

Ten eerste zitten wij een enorm oud gebouw dat verschrikkelijk veel stof aanmaakt.
Ten tweede zijn wij verplicht om aan onze bureaus te eten bij gebrek aan een refter.

Allemaal zaken die het hier niet properder op maken natuurlijk. Om niet te zeggen dat het verschrikkelijk onhygiënisch is.

We hebben dan ook nog de 'chance' dat de zon schijnt. Het stof valt dan drie keer zo hard op door het licht! En daardoor kreeg ik het dus in mijnen bol.

Heb zonet heel mijn bureau afgewassen! Computerschermen, toestenbord, muis, bakjes, buraublad zelf ... En ik moet zeggen: it feels good!

Hebben jullie ook zo van die 'dwangneuroses'?

Liefs,
Me die deze namidag beter zal werken door dat propere bureau.

donderdag 7 april 2011

The One With the Award

Gisteren heb ik van Sofieke de Liebster Blog Award gekregen. Wat een eer! Ik wil haar bij deze dan ook uitgebreid bedanken! En wees er maar zeker van, Sofieke, dat ik je blogje zal blijven volgen! Op voorwaarde dat je me vertelt waar ik al het gerief (doek en garen) kan vinden om die kruisjessteekpatronen te kunnen maken. *knipoogt* Moest ik ze kunnen teruggeven, de Award, ik zou het doen. Maar je hebt er al één gekregen. Het fijne gevoel dat deze 'Award' geeft, wil ik met veel plezier doorgeven aan anderen.

Heb er lang en diep over nagedacht en mijn beslissing is genomen.

Eerst en vooral: De regeltjes

Als je de award aannneemt en door wilt geven, maak je een bericht met de afbeelding van "Liebster Blog" en neem je ook de instructies (die je nu leest dus) over.

Je maakt een verwijzing naar het blog van de persoon die je deze award heeft gegeven. Bedank hem/haar op zijn/haar blog voor deze award.

Geef vervolgens de award door aan 3 tot 5 van je favoriete (beginnende) blogs en maak in je bericht een koppeling naar deze blogs. Schrijf een berichtje op de uitgekozen blogs om te vertellen dat zij een award hebben ontvangen van jou.

Het is de bedoeling dat vooral beginnende bloggers en bloggers die nog niet zo erg bekend zijn met hun blog in het zonnetje worden gezet en hun verdiende aandacht krijgen. Blogs met veel volgers hebben de award niet nodig.




Voilà, mijn awardjes zijn uitgedeeld aan beginnende bloggers die nog niet veel volgers hebben en waarvan ik ze even wil laten weten dat ik hun blogje zeer goed vind.

Liefs,
Me die zéér blij is met haar Award!