dinsdag 12 april 2011

The One With the Traditions

Tradities... Je hebt ze in alle vormen, kleuren en geuren.

Zo gaan wij toch al bijna tien jaar met heel de familie langs mama's naar Posse Leest op paasmaandag. Een jaarmarkt (ahja, want alleen op paasmaandag) waar we meestal kunnen genieten van de eerste zon, want negen keer op de tien zijn we een beetje verbrand door Mevrouw de Zon. Natuurlijk zijn er nog vele andere jaarmarkten, maar we kunnen onmogelijk elke dag naar een jaarmarkt ergens in ons landje gaan. Dan is het 'speciale' er ook af. Meestal eten we dan met z'n allen een lekkerrrrrre-lekkerrrrrre-lekkerrrrrre-pittaaaaa aan zo'n kraam met 'n gigantisch grote pan. Echt plezant! Alleen gevaarlijke voor morsen omdat mijn Ventje niet kan eten zonder vlekken en plekken te maken...

Gisteren heb ik ook al geschreven over onze vakanties en sinds 2008 hebben wij (mijn ouders, broer, zus en ik) in feite een nieuwe traditie. In 2008 had ik een lief. Met hem had ik geen huis gekocht, woonde ik niet samen. We hadden wel samen een campingcar gekocht. Het was de bedoeling  dat we in augustus naar Zuid-Frankrijk zouden gaan, op een camping gaan staan en genieten van het mooie weer. Alleen had mijn toevallig lief een dubbele hernia waardoor die vakantie niet is doorgegaan. Mijn ouders zaten er zo mee in dat zij last minute (neem dit maar héél letterlijk! Woensdag huur betaald, vrijdag er al ingetrokken) voor mij en mijn lief (en de rest van ons gezin) een huisje in de Ardennen hebben gehuurd. In St-Vith. Uiteindelijk is mijn lief niet meegeweest en zijn we twee weken daarna uit elkaar gegaan.

Maar door die vakantie is er een nieuwe 'traditie' geboren bij ons.

In 2009 zijn we in een huisje getrokken in Libin. Een prachtige locatie in de bijgebouwen van een kasteel. Echt magnifiek!
Vorig jaar in Barvaux. Een huisje met elke kamer zijn badkamertje. maar veel minder gezellig dan het jaar voordien. Wel in de buurt van Durbuy en dat is ook een geweldig mooi stadje.

En dit jaar weten ze (mijn ouders) nog niet naar waar ze gaan trekken, maar 't gaat wel weer gebeuren. Ik spreek over 'ze' omdat zij het ook betalen, dus in feite hebben wij helemaal niks te willen.

In feite is het wel fijn om - als je een goeie band hebt - een tijdje samen door te brengen. Ik woon niet meer thuis en zie mijn ouders, broer en zus dus niet te dikwijls. Tweewekelijks op zondag, maar soms wordt dat een week opgeschoven ofzo. En ook, die vier uurtjes zijn zo voorbij! Vooral omdat mijn broer en zus geen huismussen zijn en na het eten ergens naartoe gaan. Door samen weg te gaan halen we die 'schade' een beetje in. Voor mij is dit op en top genieten en een supermooie traditie die voor mijn part nog eeuwig en drie dagen mag blijven doorgaan!

En jullie? Hebben jullie ook van die tradities? (Hiermee bedoel ik geen rituelen zoals avondrituelen of ochtendrituelen, maar echt zo zaken die min of meer jaarlijks terugkomen.)

Liefs,
Me die al aan het uitkijken is naar Paasmaandag om naar Posse Leest te kunnen gaan met heel de familie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten