Mijn metekindje wordt geboren op 14 juli 2011 - als ze zich aan haar uitgerekende geboortedatum houdt natuurlijk en niet te vroeg of te laat wil komen. De mama van mijn metekindje is niet het evenbeeld van geduld. Integendeel. Zij is verschrikkelijk ongeduldig, maar op een voor ons niet storende manier. We wonen niet met haar samen dus hebben hier weinig last van.
Aangezien ze zo ongeduldig is, heeft ze dus geen moed om aan de suikerbonen te beginnen. Veel te veel prutswerk. In feite gaat ze vooral geboortesnoepjes geven, want suikerbonen vindt ze zelf niet lekker en wil ze dus ook niet aan anderen voorschotelen. Maar omdat ze hier zelf niet aan wil beginnen, heeft ze aan sommige mensen gevraagd om te komen helpen, waaronder Me.
Om 11uur word ik bij hen verwacht ('t Ventje gaat niet mee, maar ik vind dat niet erg. Ik vind niet dat dat een mannenwerk is. Als 't later bij ons zover is, dan weet ik nog niet of hij überhaupt wel wil helpen. Laat staan of ik dat wel zou willen. Enfin, dit geheel terzijde natuurlijk.). We overlopen dan wat er allemaal moet gebeuren. Nadien eten we samen iets. En dan vliegen we erin om alles te prepareren als die kleine spruit zich laat zien.
En eigenlijk komt dit perfect uit. Ik woon 40 km bij mijn ouders vandaan. En daar waar de doopsuikers gemaakt moeten worden, is bij hen in de buurt. En nadien heb ik in de naburige stad een vrijgezellenavond. Twee vliegen in één klap dus, misschien zelfs drie. Eerst alles klaarmaken voor mijn metekindje, nadien binnenwippen bij mijn ouders en dan door naar die vrijgezelle (de trouw van deze vrijgezellige dame zal doorgaan op 18 juni 2011).
Mijn zaterdag zal dus lang en goed gevuld worden en ik kijk er nu al naar uit. En jullie? Hebben jullie al plannen? Behalve de gewone BBQ (bij schitterend weer)?
Liefs,
Me die om eerlijk te zijn nog meer uitkijkt naar de geboorte van haar metekindje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten