dinsdag 25 januari 2011

The One With the Kinder Surprise

Kinderchocolade vind ik lekker. Het lekkerste van al vind ik zelfs de chocolade van de Kinder Surprises. Waarschijnlijk omdat dat zo dun is en niet zoals de reepjes kinderchocola.

Het feit dat er elke keer een surpriseke inzit, vind ik ook mooi meegenomen.

Zo heb ik op mijn vorige job - toen ik daar ben weggegaan - aan twee heel goeie collega's een Kinder Surprise gegeven als traktatie. Aangezien er in één doosje drie eitjes zitten, had ik er dus voor mij ook één.

We hebben alledrie onze verrassing op onze bureaus gezet, zo konden we - zelfs nadat ik er ben weggegaan - bij het bekijken van die toffe poppetjes of mooie knutselwerkjes aan elkaar blijven denken.

Maar ook het feit dat ik dat graag eet, heeft ervoor gezorgd dat er hier op mijn computer een heleboel van die poppetjes staan. Tien om correct te zijn.

Nu het rare van dit alles is dat die dus niet kunnen blijven stilstaan. Waarschijnlijk door het bewegen van mijn bureau als ik aan het werk ben, zorgt er voor dat die poppetjes continu een beetje verschuiven.

Daarstraks sloeg mijn fantasie op hol en beeldde ik mij in dat 's avonds, als wij al lang naar huis zijn, die poppetjes tot leven komen à la Toy Story.

Enfin. Mijn bureau heeft gewone leuke dingetjes verzameld die er een persoonlijke toets aan geven wat ervoor zorgt dat ik hier relatief graag zit.

En zo is er altijd iets ...

Liefs,
Me met haar verzameling Kinder Surprise poppetjes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten