Binnenkort is het opnieuw Valentijn. Nu is het niet zo dat ik van mening ben dat dit de enige dag is dat je je lief mag tonen dat je hem graag ziet. Naar mijn mening moet dit het hele jaar door kunnen. En ten huize Me, Myself and We gebeurt dit effectief dagelijks. In de vorm van een smsje, een streling, een knuffel, een kus, een blik... Wij hebben niet veel nodig om de denkbeeldige hartjes te laten rondvliegen.Als je trouwens weet dat ik zaterdag één van de mooiste complimentjes heb gekregen van mijn nonkel en tante (Nonkel zegt: "Amai, ge ziet er goed uit!" en mijn tante reageert daarop: "Ja, he, ze straalt helemaal!"), dan weet je wel dat het goed zit tussen ons.
Wij zijn niet zo het type dat op Valentijnsdag naar het restaurant gaan. Ten eerste: betaal je dan al veel te veel voor wat je krijgt. Ten tweede: het zit dan altijd stampvol in eender welk restaurantje. Ten derde: doordat het zo druk is, trekt de bediening op niet veel. Ten vierde: je kan nog eens niet à la carte eten!
Ik kijk wel uit naar Valentijn. Want dat is - om eerlijk te zijn - tot nu toe de enige dag dat mijn ventje voor mij kookt. Ik doe dat al de rest van het jaar, dus hij mag dat eens terugdoen, he! Alleen houdt hij zijn lippen stijf op elkaar als het om de menu gaat. Hij verklapt niets van wat hij van plan is om klaar te maken voor mij.
Ik ben dus zeer benieuwd maar vind het superschattig dat mijn ventje zoiets wil doen voor mij.
Uiteraard horen jullie het of het al dan niet is meegevallen, maar ik ga uit van het beste.
Liefs,
Me met een klein beetje zenuwen maar enorm veel vertrouwen voor Valentijn.
