maandag 12 augustus 2013

The One With Kings of Leon



 
 
Toen ik in de lagere school zat, zat er een meisje bij mij in de klas - Evelien - waarmee ik de ene dag de allerbeste vriendinnen was, de andere dag klinkende ruzie mee had. Hoe gaat dat met kinderen?
 
Toen ik in het middelbaar zat, ik denk het derde, kwam Evelien naar de school waar ik ook zat om een andere richting te volgen. We fietsten toen regelmatig samen naar huis, want ik reed in feite voorbij haar huis. Op een dag deed een jongen uit mijn klas een bekentenis, ook op de fiets, dat hij verliefd was op Evelien. Nu weet ik niet meer wat er daarmee gebeurd is... Maar dat doet ook niet ter zake. In die tijd heeft ze me ook willen leren roken. Ik deed maar mee om erbij te horen, maar ik inhaleerde nooit. Zij zei me dat ik aan de sigaret moest trekken en dan ineens denken 'mama en papa zijn daar!' en dat ik dan wel binnen zou trekken. Maar dat is mij nooit gelukt. Achteraf bekeken vond ik dat ook niet zo erg...
 
Ik heb haar jaren niet gezien. We zijn elk onze eigen weg gegaan. Maar op een dag kreeg ik een bericht te horen dat ze een hersentumor had en dat het niet goed met haar ging. Dat hoorde ik ergens in februari 2010. Ze had veel hoofdpijn, is naar de dokter gegaan en na veel onderzoek kreeg ze dit te horen.
 
In mei 2010 ben ik op de tonen van een liedje van Kings of Leon naar haar witte kist gestapt... Ook al had ik ze jaren niet meer gezien, een jonge vrouw van 25 mocht toch niet doodgaan? Ze moest nog aan haar leven beginnen!
 
Vandaag de dag denk ik elke keer als ik dat liedje hoor aan haar en aan het leed dat haar is aangedaan. Elke keer als ik dit liedje hoor, dan kus ik mijn twee handjes want dan ben ik zo gelukkig met het feit dat ik gewoon leef.
 
Liefs,
Me die regelmatig tot het besef komt dat er véél ergere dingen bestaan in het leven dan een kleine tegenslag op het werk.

3 opmerkingen: