Lap, een dag thuis (als zijnde niet op mijn werk) en niet geblogd... En dat net op de dag dat ik wou bloggen. Want het thema van gisteren was super! Gelukkig is er een inhaaldag!
Gisteren heb ik eerst een heel klein beetje van mijn strijk weggewerkt. Nadien heb ik omeletjes gebakken voor 't Ventje en mij. Nadien ben ik naar Brico gereden achter potgrond en een bloempot. Thuisgekomen heb ik al mijn kamerplanten verzorgd en verpot. De planten zien er terug gelukkig uit en onze living opnieuw levendig. Nadien heb ik mij gedoucht. Dan zijn we naar Dreambaby geweest om achter 't laatste gerief van de doopsuiker te gaan. Dan naar de winkel achter frisdrank. En in feite hebben we ook heel veel snoep mee. Maar niks van eten... Dan naar 't ziekenhuis. Gaan eten met mijn schoonmama. Naar huis en in de zetel geploft. Wanneer moest ik bloggen?
En al die tijd heeft er een babietje in mijn buik gezeten dat gevoed en gestreeld werd en al graag gezien werd. Als dat geen multitasken is!
En dat is iets om fier over te zijn. Want mannen kunnen dat nog altijd niet!
Ik ben fier op het feit dat ik in staat ben om van ons huis een thuis te maken. Is ook niet onbelangrijk. Het ligt er hier wel altijd relatief opgeruimd bij. Maar aan het dekentje dat in mijn zetel ligt en de bakjes van de televisie op de salontafel, kan je wel zien dat er hier geleefd wordt en dat het hier geen showroomliving is. Een huiselijke sfeer, ik vind het belangrijk.
Als er bezoek komt, dan is het hier wel opruimen aan 100 / uur. Maar ja. Dat hoort erbij zeker?
Liefs,
Me die oprecht fier is op de gezelligheid die ze kan creëren (of alleszins toch hoopt dat het hier altijd gezellig is...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten