vrijdag 15 maart 2013

The One With the Not-So-Lazy-Sunday


Afgelopen zondag hadden we bezoek. Zeven volwassenen en vier kinderen tussen de twintig en zes maanden oud. Het was een gezellige boel. Ik hou ervan om mensen uit te nodigen en in de watten te leggen. Komen eten voor hobbykoks. De commentaren fantaseer ik er gratis bij.

Eerst had ik wat hapjes voorzien. Je kent dat wel: drie soorten chips en dan een paar ovenhapjes. Stomweg van het merk Delhaize, maar superlekker! Gelukkig vloog er deze keer is geen brood of bakpapier in brand. Ik heb daar nogal een handje van weg blijkbaar, surtout als S&N over de vloer komen... Dan heb ik het meestal vlaggen.  

Nadien had ik pompoen-wortelsoep gemaakt. Zelfgemaakt en ook superlekker. Van die croûtons-d'or en soepbolletjes mochten niet ontbreken natuurlijk. Als ik eventjes mag stoefen: mijn soep is wel altijd lekker. Dat kan ik nog goed maken. Soep. Is ook niks moeilijk aan, he. Gewoon je groenten laten platkoken en er dan met de mixer doorgaan. De soep van mijn schoonmama is precies altijd relatief weinig gekruid. Ik vind die nogal flauwtjes. Iedereen vindt die altijd lekker en dan proeven ze de mijn en vinden ze die ook lekker... Maar zelf vind ik de mijn stukken beter dan de hare. Erg, he? Ach ja. Er zijn zoveel dingen die zij beter doet dan ik - of toch denkt te doen - dat wat ik nu zeg nog heel braaf is.

Nadien heb ik dan drie quiches met prei en spek gebakken. En me wreed verbrand aan de oven... Maar ze waren allemaal lekker! De prei was al de dag voordien gekuist dan was ik daar al vanaf. En in feite is quiche maken absoluut niet moeilijk, he. Behalve dat dat toch een halfuur in de oven moet staan...

Na de quiche, heb ik gauw opgeruimd en de afwas gedaan terwijl iedereen zijn eten aan 't laten zakken was voor het dessert. Ik had cakeknikkers gemaakt maar zelf vond ik ze niet WAUW. Kant-en-klare cake gemengd met philadelphia roomkaas (natuur). Hier bolletjes van gerold, op een mikadostokje gestoken en in gesmolten, gekleurde witte chocolade gestoken. Ik had er dan twee per persoon op een bordje gelegd met een bolletje vanille-ijs bij en iedereen vond het SUPERlekker, behalve ik... Ik ben er toch over aan het nandenken om het opnieuw te maken met Mauro's eerste verjaardagsfeestje. Ik ga er een balonnenfeestje van maken!

Enfin, om alles kort samen te vatten: het was een zalige (na)middag en ik heb ervan genoten.

Liefs,
Me die ervan houdt om haar huis open te stellen voor vrienden en familie en de kuis achteraf er met plezier bijneemt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten