maandag 16 april 2012

The One With the Goodbye

Woensdag 11 april 2012 - 22uur: telefoon van mijn Schoonmama. " 't Ziekenhuis heeft gebeld. De verpleegster zegt dat 't vannacht wel eens de moment kan zijn waarop ze haar laatste adem kan uitblazen." Wij naar 't ziekenhuis aan 't bed van Meter. Schoonmama kwam ook toe. Na een uurtje heeft 't Ventje mij naar huis gebracht. Ik heb - ondanks alles - ook wel mijn rust nodig natuurlijk.
's Morgens om 8uur kwam 't Ventje thuis. Hij is er - samen met zijn mama - de hele nacht gebleven.

Donderdag 12 april 2012 - 18uur: 't Ventje en ik gingen op bezoek in 't ziekenhuis. De vloeibare voeding was stopgezet. De dosis morfine werd verhoogd. Meter sliep. Ze wist niet dat wij er waren. Ze was rustig. Haar ademhaling ging beter. Verpleegster zei dat het zo nog wel drie, zeven of twintig nachten kon duren. Schoonmama is ook naar huis gegaan, want zij had heel weinig geslapen (de nacht ervoor al helemaal niks, de eerdere nachten een paar uur...).

Vrijdag 13 april 2012 - 5u30: telefoon van mijn Schoonmama. "Meter is gestorven." Om 5u38 zaten zowel 't Ventje als ik in de auto richting Schoonmama. Ik denk dat we rond 6uur kwart in 't ziekenhuis waren. Meter lag er mooi bij. Rustig. Met precies een glimlach op haar gezicht. Ben wel na vijf minuutjes op de gang gaan staan, want ik vond het zo raar om haar borstkast niet omhoog en omlaag te zien gaan. Toen heb ik een paar traantjes gelaten.
't Ventje heeft me thuis afgezet. Ik heb ontbeten. Heb me om 7uur gedoucht. Heb van halfacht tot acht aan de suikerbonen gewerkt om mijn gedachten te verzetten, maar dat is niet volledig gelukt. Ben dan naar mijn Schoonmama en 't Ventje gereden.
Tegen 9uur kwam mijn Schoonzus daar ook aan. De doodsbrief was al grotendeels opgesteld. Tegen 10uur was de begrafenisondernemer daar. Die heeft alles meegenomen om de proefdruk klaar te maken. We gingen wachten op zijn telefoontje om de proefdruk te gaan bekijken.
Ik ben rond de middag naar de winkel gereden achter brood en charcuterie. Tegen halftwee hadden we gedaan met eten en begonnen we na te denken over het doodsprentje.
Zo rond twee uur kwam de man van mijn Schoonzus ook aan. En rond 15uur kregen we telefoon dat de proefdruk klaar was. Wij met ons vijven naar de begrafenisondernemer. De proefdruk gelezen en goedgekeurd. Kist gekozen, bloemen gekozen...
Om 16u15 waren we terug bij mijn Schoonmama. Nog verder gewerkt aan het doodsprentje. Na een goed uurtje kregen we een telefoontje dat de brieven klaar waren. 't Ventje en mijn Schoonbroer hebben dan het kleed van Meter en een ketting meegenomen naar ginder en zijn met de brieven teurggekomen.
We zijn begonnen met de adressen op te schrijven op de enveloppen. Postzegels werden geplakt.
Zo rond een uur of 8 zijn de mannen achter frietjes gereden. Die waren nogal slap... Na 't eten zijn 't Ventje en ik één brief gaan wegdoen. We hebben heel eventjes bij die mensen gezeten en waren tegen 23uur terug thuis.

De volgende morgen dan tegen 9uur in' t postkantoor. Veel brieven rondgedragen. 't Was een drukke dag! Vooral ook omdat mijn Schoonzus en Schoonbroer hun drie kinderen mee hadden gebracht.

Enfin, ondanks de 'ellende', want we zagen het van mijlenver aankomen natuurlijk en hebben ruim de tijd gehad om afscheid te nemen, hebben we ook nog een fijn weekend gehad. Vooral door 't gezelschap.

Liefs,
Me die blij is dat ze kan gaan werken om haar gedachten te verzetten, want aanstaande vrijdag is de begrafenis...

6 opmerkingen:

  1. Innige deelneming! En hoop dat jullie mooi afscheid kunnen nemen vrijdag! Veel sterkte en steun toegewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar meiske toch... Vreugde en verdriet ligt dicht bijeen nu in jullie familie eh. Je schoonmoeder krijgt een kleinkind, maar moet wel d'r mama afgeven.
    Hopelijk waakt meter van hierboven over jullie kleintje.
    Veel sterkte aan de hele familie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel sterkte aan jou en de hele familie .

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Vietje: bedankt. We gaan ons best doen. Mijn schoonzus vroeg of ik ook naar voor wil gaan met 'n kaarsje. De achterkleinkinderen gaan 'n kaarsje doen branden, maar 't ons is nog niet geboren...
    @ Lie: Wees er maar zeker van dat verdriet en vreugde nu héél dicht bij elkaar liggen! Voor heel de familie, want mijn schoonzus is haar oma kwijt maar wordt wel meter van ons kleintje... Nu eerst verdriet zijn gang laten gaan. Nadien komt de vreugde wel. EN ik ben er van overtuigd dat Meter over kleintje waakt! :)
    @ Babsie: Bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn oprechte deelneming.
    Veel sterkte aan jou en de rest van je familie.
    xxx I

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel veel sterkte, ook voor je familie. Ik hoop dat jullie vrijdag mooi afscheid kunnen nemen. Vergeet ook niet, vreugde en verdriet mógen samen gaan. Meter zal ook trots zijn op jullie. x

    BeantwoordenVerwijderen