zondag 2 september 2012

The One With the Three Months

 
Vandaag wordt/is Mauro drie maanden oud/jong. Wat vliegt de tijd! Binnen drie weken moet ik hem met spijt in het hart achterlaten in de crèche om te gaan werken. De Quality Time is dan definitief voorbij, maar ik heb me voorgenomen er in het weekend driedubbel van te genieten!
 
Wat kan Mauro ondertussen al wel of niet?
Hij kan lachen! Nog niet met geluid, maar hij lacht gewoon constant. Is een zaligheid om te zien. Behalve als hij honger heeft, een vuile pamper heeft of doodmoe is.
 
Hij grijpt nog steeds niets gericht vast, maar heeft wel alles in de gaten. Zijn rammelaar kent hij goed. Die laat ik dan door hem vastpakken (de grijpreflex nog benutten nu hij die nog heeft) en dan bejubel ik hem tot-en-met. Dat doen we elke dag een kwartiertje ongeveer. Hij vindt het plezant, want hij lacht dan. Zijn handjes begint hij ook te ontdekken, want die bestudeert hij nogal. Maar hij doet er voor de rest niet te veel mee, behalve in zijn mondje proppen.
 
Gisteren op zijn verschoonkussen heeft hij vijf minuten op zijn armen gesteund en zijn hoofdje goed omhoog gehouden (zie foto). Dus hij wordt goed sterk. En ndat was effe schrikken... Want ik had het niet in de gaten.
 
't Is zo'n fijn ventje en ik ben zo gelukkig. Maar toch ontbreek ik nog iets in mijn leven... Daarover hebben 't Groot Ventje en ik wel eens ruzie ... Maar daarover zal ik later nog wel bloggen om jullie mening eens te horen.
 
Liefs,
Me die foto's aan 't bekijken is om te bestellen en vaststelt hoe hard Mauro al veranderd en gegroeid is.


2 opmerkingen:

  1. Ja, zo hard als dat gaat! Met drie maanden zijn ze echt al een 'kindje' en is dat 'verse' er alweer af. Maar elke fase is weer leuk :-)

    En sterkte dan voor het laatste stukje...

    BeantwoordenVerwijderen