maandag 21 november 2011

The One With the Hospital

't Is schandalig lang geleden dat ik nog iets geschreven heb. Ik weet het.

Maar er is zoveel gebeurd ondertussen!

't Ergste nu is dat de oma van 't Ventje in 't ziekenhuis ligt. Ze is volledig aan 't flippen (om 't zo uit te drukken). Ze weet niet meer waar we wonen. Ze weet niet meer wie haar kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn (hoewel ze de namen nog kent, zenne. Maar niet meer de 'link' tussen de familieleden.) Ze is er 85. Dat is al een mooie leeftijd, maar toch. We willen ze nog niet kwijt, he.

Mijn schoonmama ging touwens vandaag contact opnemen met een rusthuis bij hen in de buurt. Ze kan onmogelijk voor haar moeder zorgen. Zoals zij nu is! Ze is boos op iedereen. Ze gelooft niet dat ze in 't ziekenhuis ligt. Ze denkt dat we allemaal liegen dat we zwart zien. Mijn schoonmama en 't Ventje zien er wel vanaf, zenne. Ze (de oma) is 'ondankbaar'.

Enfin, het zou plezanter kunnen zijn ten huize Me, Myself and We. Nu moet ik 's avonds vanalles uit mijn mouw schudden om klaar te maken voor 't eten wat ook nog eens snel klaar moet zijn. Ik denk dan vooral aan balletjes in tomatensaus, vol-au-vent, nasi goring... Ook heeft 't ventje 's avonds nood aan een knuffel en babbel. En ja, de rest van 't huishouden blijft dan al eens liggen...
Zijn er misschien nog andere dingen die we snel kunnen klaarmaken?

Liefs,
Me die ook wel met de oma van 't Ventje inzit.

1 opmerking: