donderdag 15 augustus 2013

The One With the Mail



Vorig jaar in mei heb ik jullie verteld over mijn nonkel en zijn operatie. De operatie was geslaagd, maar nu heeft hij toch tegenslag zeker! Het gezwel is terug. Agressiever dan daarvoor. En onmiddellijk ook veel groter en het woekert veel meer.

Een operatie is deze keer geen optie. Er is niet genoeg bot meer in zijn lichaam om zijn oogkas te reconstrueren. Blijkbaar kunnen ze niet tot in de eeuwigheid blijven verder gaan met het wegnemen van heupbot... Ook zit het gezwel al te diep in zijn hersenen om geen schade aan te richten.

Hij wordt nu dus bestraald. Dit zou iets anders zijn dan chemotherapie, maar eigenlijk ken ik het verschil niet. Misschien maar best ook. Door de bestraling is zijn gezicht langs de kant van het gezwel verbrand. Het ziet heel rood. Zijn gehoor langs die kant is hij ook kwijt en zijn zicht langs die kant zal hij misschien ook nog verliezen (dit kan wel een goed halfjaar na het beëindigen van de bestraling pas naar voor komen). Zijn mond is ook verbrand. Al zijn eten smaakt hetzelfde. Hij moet bodybuilderssapjes drinken om zeker niet te vermageren (aangezien hij niet goed kan eten) want zo verliest hij zijn krachten en die heeft hij nu meer dan ooit nodig.

We zien hem niet dikwijls, maar het is niet omdat we hem niet zien, dat we niet aan hem denken. Ik heb hem daarom een ouderwets kaartje opgestuurd. Om hem, mijn tante en neef een hart onder de riem te steken.

Liefs,
Me die hoopt dat het kaartje hem toch een beetje deugd zal doen.

2 opmerkingen:

  1. bij bestraling wordt enkel de tumor behandeld en zo'n beetje letterlijk opgebrand. Het is een soort straal die enkel op de plek van de tumor gericht wordt, de rest van zijn lichaam blijft gespaard (al kan hij zich wel net zoals bij chemo algemeen slecht voelen). Bij hersentumoren wordt er meestal eerst bestraald, met chemo erna om de tumoren klein (of weg) te houden.

    Sterkte!
    trijnewijn (reageren als wordpressgebruiker lukt niet)

    BeantwoordenVerwijderen